516 dagen zonder regering!!

 
 516 dagen zonder regering!!
Op 11/11/11 tellen we precies 516 dagen na de verkiezingen... 93 jaar geleden eindigde de grote oorlog. Meer dan 15 miljoen mensen verloren er het leven bij. Ik geef toe, de situatie waar we vandaag mee te maken hebben, is met niks te vergelijken. Een mens zou er niet tegenstaande moedeloos van worden. Het voorbije anderhalf jaar woedde de ene crisis na de andere en toch huppelt Di Rupo nog steeds vrolijk op en neer.
Iedereen wil dat er NU beslissingen worden genomen. “Een regering tegen Kerstmis is zeker mogelijk!” Niet te geloven dat men dit eigenlijk durft mee te delen. Wij moeten geen regering hebben onder de kerstboom van dit jaar, wij moesten een regering hebben onder de kerstboom van vorig jaar. De kerstboom van vorig jaar is ondertussen verbrand samen met de miljarden euro's die in rook zijn opgegaan. Maar toch vindt men het niet nodig om er spoed achter te steken. De conditie van Di Rupo zal na 516 dagen zeker perfect in orde zijn. Met het rennen van het ene overlegorgaan naar het andere zal hij wel wekelijks aan zijn kilometers komen.
 
De jongeren zitten met vele vragen en angsten over hun toekomst.

• Zullen we ooit in staat zijn om aan ons eigen huis te kunnen werken?
• Is een diploma nog wel voldoende? Steeds meer bedrijven hebben het gezien in ons land en zoeken andere (betere?) oorden op.
• Nu zit men nog te zoeken naar een oplossing om de pensioenen te kunnen blijven betalen, maar zal het begrip pensioen binnen 40 jaar eigenlijk nog wel bestaan?
• ....

 
De nota Di Rupo voorspelt alvast niet veel goeds. Het woord "besparingen" komt er nauwelijks in voor. Het woord belasting daarentegen staat wel bovenaan de hitlijst. Ik weet wel dat er niet op alles kan bespaard worden. Gezondheidszorg en zorg voor de mensen die niet het geluk hebben gehad waarop iedereen recht zou moeten hebben, moet altijd een prioriteit blijven. Maar extra belastingen kan men toch echt niet maken. België is het land met de hoogste belastingdruk! Op dit moment passeert vadertje staat reeds meerdere malen aan de kassa. De ruime middenklasse die altijd kenmerkend was voor ons land kalft steeds sneller af. De gouden regel die reeds eeuwenlang gold “Wie hard werkt, komt er wel” is sinds kort geen zekerheid meer. Een gezin met twee kinderen waarvan de beide ouders gaan werken hebben het dezer dagen niet gemakkelijk. Sparen is een utopie geworden en men moet steeds sneller dan men het eigenlijk wil naar de hard verdiende spaarcenten gaan grijpen.
 
Dat er moet bespaard worden is duidelijk. Dat velen van ons dit zullen voelen, staat ook vast. De automatisch loonindex staat op de helling en zal naar mijn bescheiden mening jammer genoeg niet langer in stand gehouden kunnen worden. Tegen het feit dat vele bedrijven zich gaan begeven richting de BRIC-landen kunnen we niets doen. Het feit dat Nederland, Frankrijk en Duitsland alle interessante investeringen voor onze neus wegkapen is voor ons land het grootste gevaar.
 
Het feit dat iedereen de drastische besparingen zal voelen staat vast . Maar toch doe ik graag één oproep richting de onderhandelaars. Realiseer de broodnodige besparingen door het geld te gaan halen in de huizen waar je de voorbije jaren stilletjes voorbij bent gereden. Reeds meerder malen ben je langs de hard werkende middenklasse gepasseerd. Graag zouden wij nu eens hebben dat je deze keer ons huisje stilletjes voorbij rijdt en onze schoen die klaar staat voor de Sint laat staan!
 
Ondertussen kunnen we ons misschien troosten met het feit dat men het in Italië nog steeds met Berlusconi moet stellen... (alhoewel ik verneem net dat ze zelfs in Italë dit varkentje aan het wassen zijn)