Duidelijke resultaten maar een onduidelijk vervolg
De verkiezingen liggen ondertussen bijna een week achter ons en ook de verkiezingsborden beginnen stilaan uit het straatbeeld te verdwijnen. Hoog tijd dus om een balans op te maken. Deze is, in tegenstelling tot wat vooraf werd voorspelt, eigenlijk erg duidelijk. De rechterzijde verzamelde zich zo goed als volledig binnen de N-VA wat ervoor zorgde dat LDD van de kaart verdween en het Vlaams Belang zo goed als volledig werd weggeveegd.
Waar vooraf tal van mogelijk coalities uit de hoed werden getoverd zijn de verschillende mogelijkheden in na de verkiezingen echter beperkt. Ondanks hun erg goede resultaat werd de ergste vrees van de N-VA werkelijkheid. Federaal hebben de traditionele partijen nu wel een meerderheid aan Vlaamse kant. Dit zorgt ervoor dat hun onderhandelingspositie minder sterk is dan dit op het eerste gezicht lijkt.
De N-VA gaf van bij het begin mee dat samenwerken met de socialistische partij voor hen geen mogelijkheid is. Dit zorgt ervoor dat N-VA in Vlaanderen kan en moet kijken naar de CD&V en wil ze een kans op slagen hebben op het federale niveau dan moet ze ook kijken naar de Open VLD.
Maar om de te kunnen kijken naar een coalitie voor Vlaanderen moeten we ook kijken naar het Waalse gewest en het Brussels Hoofdstedelijk gewest. Want in deze twee regio’s is socialistische partij (PS) zo goed als onmogelijk uitgesloten worden en dus bijgevolg zullen ze ook de PS niet op het federale niveau kunnen en willen uitsluiten. Want federaal de PS links laten liggen betekent buiten spel staan in de andere twee regio’s.
Een regering zonder N-VA is volgens de letter van de wet democratisch. Zonder meer. De stem van de kiezers die niet op N-VA stemden is evenveel waard als de stem voor N-VA. Maar het blijft wel zo dat een regering zonder N-VA een groot probleem kan vormen voor de, nog resterende, geloofwaardigheid van de politiek.
Dat veel zal afhangen van de manier waarop de regering wordt gevormd staat nu reeds vast. Er zijn kwatongen die beweren dat de traditionele partijen nu reeds weten dat ze zullen gaan voor een klassieke tripartite. Dat laatste is voor mij ongeloofwaardig. Ook de klassieke partijen hebben er alle belang bij de het nog resterende geloof in de politiek behouden blijft en dat ze alle mogelijkheden zullen bekijken om N-VA op te laten participeren in de meerderheid.
Voorwaarde voor een formatie is wel dat ook de N-VA zich als een redelijke en constructieve coalitiepartner zal moeten gedragen.
Ik ben benieuwd wat de verschillende formaties de komende weken zullen teweegbrengen en reken op het gezond verstand van de politici om alles niet te lang te laten aanslepen.