Vele goede voornemens maar…

Vele goede voornemens maar…
 
Vandaag 24 januari, we naderen reeds het einde van de eerste maand van het jaar. De maand waarin velen goede voornemens maken. Voor sommigen wordt het nu al een tandje bijsteken om er voor te zorgen dat deze voornemens niet van in de eerste maand al in het water vallen.
Persoonlijk maak ik nooit goede voornemens in het begin van het jaar. Ik ga er van uit dat je deze wel op elke dag van het jaar kan maken en daarom niet zo nodig op 1 januari. Voor jezelf het ganse jaar door doelen stellen, zorgt ervoor dat je telkens gedreven bent in wat je doet.
 
Ook door de politiek wordt er in januari met tal van goede voornemens gestrooid. Van vele weet je al meteen dat deze al niet meer voor 2012 zullen zijn. Voor iedereen goed doen, zal nooit lukken. Het is belangrijk dat men realistische doelen stelt. Innoverende en ambitieuze projecten voorstellen is niet zo moeilijk; ze realiseren is een ander verhaal. Vroeg of laat krijgt men toch de rekening gepresenteerd.  
 
Het maakt je niet populair wanneer je moet toegeven dat er geen middelen genoeg zijn om het gewenste beleid te realiseren. Het zijn moeilijke tijden en wanneer de beleidsmakers moeten meedelen dat er geen geld genoeg is om iedereen voldoende te steunen, krijg je al vlug te horen “dat zij wat minder verdienen, dat zal ons al een stuk vooruit helpen.”  Dat er inderdaad wel een stuk van hun loon af kan, is zeker. Maar wie gelooft dat dit een oplossing zal bieden aan het probleem, zal toch van dit idee moeten afstappen.  
 
“Wie gelooft die mensen nog?”
 
Openheid, tonen met wat dat je bezig bent, bereikbaar zijn voor de mensen, zijn stuk voor stuk fundamenten voor een sterk gedragen beleid.  Ik zeg het wel vaker maar dit komt dan ook omdat ik er stellig van overtuigd ben. Beleid is iets wat voor en door de mensen tot stand komt. De politiek is er om de prioriteiten te bepalen en als een goede huisvader te zorgen voor de centen. Dat dit in het verleden wel eens fout liep, valt niet te ontkennen. Het is aan de nieuwe generatie om het vertrouwen in de politiek te herstellen en de steun van de mensen te bekomen in hun overtuiging een sterk beleid te realiseren.
 
Als regio voorzitter van de jong christen democraten zie ik bij heel wat jongeren diezelfde vooruitstrevende drang naar openheid. Ik hoop dan ook dat men vlug een tandje bij steekt om de goede voornemens nu al niet in het water te laten vallen. Vanuit alle hoeken riep men om meer bevoegdheden voor Vlaanderen. De eerste bevoegdheidsoverdracht ligt nog maar op tafel en meteen staat gans Vlaanderen op zijn kop. Wat meer duidelijkheid en openheid van bij het begin zou reeds heel wat ongerustheid en onzekerheid voorkomen hebben.

Met gedreven jongerengroet
Andries Sioen